E-Literaci - pokoje wspłczesnej literatury pięknej

dodany przez Kasia Dominik o godz. 05:20:35

Tak bardzo tęsknię dniem i nocą,
nie wiem co myśleć i jak żyć.
Bez ciebie przecież nie mam po co,
miłość bez ciebie znaczy – nic.
Podążam wzrokiem ze snu cieniem,
by dotknąć marzeń mlecznej mgły.
Choć żal młodości drży cierpieniem,
miłość wciąż tli się, a w niej ty.
 
Nadzieja przecież nie umiera,
więc jej orężem wstrzymam czas.
Niech los połączy nas tu – teraz,
ziarno miłości wzrośnie w nas.
Szczerość wyznania niech rozkwitnie,
bojaźń o serce zmaże łza.
Wszelkie zwątpienie niechaj zniknie.
Już tylko kocham – ty i ja.
 
Miłość obawy na klucz zamknie,
niech szczęście kwitnie pąsem róż.
Smutne wspomnienia serce zgarnie,
pierzchną za rogiem, jak ten kurz.
Dusza się budzi, wróć kochany!
Tyś skarbem skarbów – przecież wiesz.
O siódme niebo znów zagramy.
W nim napiszemy piękny wiersz.
 
Kasia Dominik
obraz: Monika Luniak