E-Literaci - pokoje wspłczesnej literatury pięknej

dodany przez Kasia Dominik o godz. 05:53:46

I
Gdy smutek chwyta, jak pająk w sieć muchę,
w sercu wygasa ogień szczęśliwości.
Lecz póki w duszy wiary jest choć trochę,
Bóg poda rękę i radość nagłości.
 
II
I tylko popiół po łzach pozostanie –
zniknie cierpienie. A myśl, która zwiędła,
wiosną zakwitnie w fiołków oceanie,
by móc ulecieć na motyla skrzydłach.
 
III
Uśmiech zabłyśnie i jabłoń obrodzi,
promień nadziei ból ciała uleczy.
Martwe spojrzenie życiem wzbudzi podziw,
reanimując cichy los człowieczy.
 
Kasia Dominik
zdj. Pixabay