E-Literaci - pokoje wspłczesnej literatury pięknej

dodany przez Kasia Dominik o godz. 05:27:06

Sekunda życia jest jak kryształ krucha
i ulatuje z sierpniowym motylem.
Czasu brakuje, żeby się w nią wsłuchać –
ktoś by powiedział: tylko i aż tyle.
 
Płonie jak niegdyś oliwny kaganek,
sny rozpisując w księżycowym oknie,
by ludzka dusza mogła się odnaleźć
pośród zaświatów, kiedy ciało zniknie.
 
A gdy nastanie ołowiana chwila
i na zegarze zastygną wskazówki,
łza wiekuista, która żal umila,
uświęci oddech, choćby i za krótki.
 
I tchnienie wróci, by mogło się zdarzyć
to co zostało wyłuskane z marzeń.
 
Kasia Dominik
zdj. Pixabay