Zaloguj się by mieć dostęp do całości serwisu
Jan
16
2023 |
Wciąż tam stoję
dodany przez Kasia Dominik o godz. 05:51:46 A
A
A
![]() W iskrzącym słońcu rozbudzony ranek moje tęsknoty pociesza widokiem błękitu morza, które jest zaspane i snów utkwionych w przestrzeni głębokiej. W spokojnej chwili, milczącej i błogiej, stoję na brzegu i smutek odtrącam, samotne myśli kołujące w głowie, bo wątła dusza cudu jest łaknąca. A kiedy fala w złocistości lśniąca, obmywa stopy nostalgii dotykiem, podmuch zefiru suknię z tiulu zwiotcza, a ja wciąż czekam, gdy serce zamilknie. Bo wszystko płynie, nawet wspomnień echo, i pocałunek ust pragnących cicho. Kasia Dominik Obraz: Monika Luniak Tylko zalogowani użytkownicy mog? czytać i dodawać komentarze |
Autor: Kasia Dominik
Dołaczył/ła: 23.12.2019 16:10:52 Miasto: - Data urodzenia: - Zarejestruj się by mieć dostęp do wszystkich opcji serwisu. Inne teksty autora: Bieszczadzkie anioły...
Tylko jedno...
Umiłowana Poezji...
Czy żyje się przed śmierc...
Oddech bez imienia...
Aniele Stróżu ...
Powiedzieć koniec to o wi...
Nieobojętna na los kamien...
Dłonie splecione w zimną ...
Wspomnienie tkane uśmiech...
Powiedzieć koniec to za m...
» wszystkie teksty Informacje: » Tekst czytany był: 292 razy. » Dodano 8 komentarzy do tekstu. » Tekst lubi 2 osób. |
Użytkowników Online
![]() Brak Użytkowników Online ![]() ![]() |