Zaloguj się by mieć dostęp do całości serwisu
|
Jan
10
2023 |
Refleksja do poezji
dodany przez Jadwiga Bujak-Pisarek o godz. 07:17:04 A
A
A
![]() Czasem czuję jakbyś odeszła. Boję się samotności kiedy noc taka długa. Pobliskie drzewa mróz oplata ciszą. Szelest liści umilkł nie odtwarza słów. Wskrzeszam to pamiętanie, wschody i zachody. Milczysz – ani wiatr nie nuci. autor: Jadwiga Bujak – Pisarek foto: tapeciarnia.pl Tylko zalogowani użytkownicy mog? czytać i dodawać komentarze |
Autor: Jadwiga Bujak-Pisarek
Dołaczył/ła: 18.05.2021 16:18:52 Miasto: - Data urodzenia: 1957-05-22 Zarejestruj się by mieć dostęp do wszystkich opcji serwisu. Inne teksty autora: Na wzór Świętego Mikołaja...
To były małe dłonie umia...
Tylko echo powtarza wysta...
Coraz mniej twoich śladów...
Zawsze pod rękę...
Z końcem jesieni...
Przyjaciółka cisza...
Przychodzą znikąd...
Nasze przerwy pachniały c...
A ich dłonie bruzdami pok...
Wiem obiecałaś...
» wszystkie teksty Informacje: » Tekst czytany był: 486 razy. » Dodano 8 komentarzy do tekstu. » Tekst lubi 4 osób. |
Użytkowników Online
Gości Online: 5Brak Użytkowników Online Nieaktywowany Użytkownik: 0 Najnowszy Użytkownik: ~Katarzyna Anna Koziorowska
|