Zaloguj się by mieć dostęp do całości serwisu
Sep
07
2022 |
Spłoszone serce
dodany przez Kasia Dominik o godz. 06:40:26 A
A
A
![]() Fragmenty serca samotnością tkane, przed ludzkim okiem skrywają znamiona. W cierpiącej duszy rozdrapują ranę i popadają w obłędu ramiona. Zdarzenia przyszłe, jeszcze niepoznane, snem otulają, by wskrzesić marzenia. Krew na poduszce, kiedy świt nastaje, szorują łzami z domieszką cierpienia. Przychodzą chwile, by myśl oswobodzić, z upływem pełni wyciszyć krzyk nocy. Odnaleźć szczęście w majestacie godzin i nasłuchiwać, jak beztroska kroczy. Wówczas nadzieja z grobu zmartwychwstanie, smutek i rozpacz postradają zmysły. Nastanie wiosna błękitu świtaniem i miłość wróci, by gwiazdy rozbłysły. Kasia Dominik zdj. Pixabay Tylko zalogowani użytkownicy mog? czytać i dodawać komentarze |
Autor: Kasia Dominik
Dołaczył/ła: 23.12.2019 16:10:52 Miasto: - Data urodzenia: - Zarejestruj się by mieć dostęp do wszystkich opcji serwisu. Inne teksty autora: Dłonie splecione w modlit...
Horyzont z papieru...
Do wyłącznego użytku ...
Oblicza wiosny (haiku)...
I liście opadły, i miłość...
Marzenie to nasionko, któ...
Pamięć, która przetrwa wi...
Przebiśniegów wiosenna in...
Przedświt nowego życia...
Rozterki świtu bez wschod...
Tam, gdzie spotyka się st...
» wszystkie teksty Informacje: » Tekst czytany był: 409 razy. » Dodano 3 komentarzy do tekstu. » Tekst lubi 1 osób. |
Użytkowników Online
|