Zaloguj się by mieć dostęp do całości serwisu
|
Aug
29
2022 |
Piękno nieutracone
dodany przez Jadwiga Bujak-Pisarek o godz. 09:21:58 A
A
A
Oddałaś tego gołębia w zaufane dłonie, pielęgnowanego niczym własne życie. Niesionego dumnie, chronionego, od świtu do nocy nazwanego dzieckiem. Tu rozedrgane struny przepięknej Erato, cicho grają wierszom, fraszkom, poematom. Dusza ulatuje sycona miłością, modlitwą i żalem, zawsze z szacunkiem, dla pięknej poezji. Pod tym dachem, na tych miejscach, wciąż te same kwiaty, czystą dłonią ogrodników, pamięcią po Tobie. Z gołębiem nazywanym dzieckiem,cichym szeptem, niewypowiedzianym wpływem - napominani. Autor: Jadwiga Bujak-Pisarek 29.08.2022r Tylko zalogowani użytkownicy mog? czytać i dodawać komentarze |
Autor: Jadwiga Bujak-Pisarek
Dołaczył/ła: 18.05.2021 16:18:52 Miasto: - Data urodzenia: 1957-05-22 Zarejestruj się by mieć dostęp do wszystkich opcji serwisu. Inne teksty autora: Każdy dzień oczekiwaniem ...
Tak to mój park...
Świebodzice tak to mój do...
Powroty...
Nocami...
Zawsze tu byliśmy...
Moje pióro ciężkie od łez...
Twoje urodziny - dzień na...
Każdy ma swojego Patrona...
Jeszcze dzisiaj...
Grześ - czterdziesta trz...
» wszystkie teksty Informacje: » Tekst czytany był: 566 razy. » Dodano 4 komentarzy do tekstu. » Tekst lubi 4 osób. |
Użytkowników Online
|