Zaloguj się by mieć dostęp do całości serwisu
Aug
11
2022 |
Czy dane mi będzie?…
dodany przez Kasia Dominik o godz. 05:15:01 A
A
A
![]() Tak bardzo bym chciała usłyszeć głos ptaków, biegać na bosaka po skoszonej trawie. Przywołać w pamięci chwile na trzepaku i w słońca promieniach podziwiać żurawie. Być jak mały listek na drzew balustradzie, beztrosko szybować z wiatru kamertonem. Promieniami słońca ogrzać wiśnie w sadzie, by były szlachetne i zarumienione. Chcę dawne marzenia skryć na końcu świata, nocą podróżować gwieździstą karocą i prząść wśród stokrotek nić babiego lata. A kiedy mi włożą kirową mantylkę, niech piękne wspomnienia serc nie osierocą, bym zakwitła tam, gdzie wrzask ciszy nie milknie. Kasia Dominik obraz: Monika Luniak Tylko zalogowani użytkownicy mog? czytać i dodawać komentarze |
Autor: Kasia Dominik
Dołaczył/ła: 23.12.2019 16:10:52 Miasto: - Data urodzenia: - Zarejestruj się by mieć dostęp do wszystkich opcji serwisu. Inne teksty autora: Bieszczadzkie anioły...
Tylko jedno...
Umiłowana Poezji...
Czy żyje się przed śmierc...
Oddech bez imienia...
Aniele Stróżu ...
Powiedzieć koniec to o wi...
Nieobojętna na los kamien...
Dłonie splecione w zimną ...
Wspomnienie tkane uśmiech...
Powiedzieć koniec to za m...
» wszystkie teksty Informacje: » Tekst czytany był: 311 razy. » Dodano 3 komentarzy do tekstu. » Tekst lubi 1 osób. |
Użytkowników Online
![]() Brak Użytkowników Online ![]() ![]() |