Zaloguj się by mieć dostęp do całości serwisu
Jul
27
2022 |
Anatomia życia
dodany przez Kasia Dominik o godz. 06:17:24 A
A
A
![]() Od losu dostałam splądrowane lata, sparowane dzieciństwo i kilka, ale nie za wiele, deprawowanych myśli. Pamiętam to jak amen w pacierzu. Cztery ściany mieszkania, które udawały głuchotę, były jedynym świadkiem permanentnego makijażu wykonywanego pięścią, resztę zasłaniało ubranie. Kiedy z tablicy życia zostałam starta ostrością stalówki, z białości kartki zdrapałam pocałunek – obietnicę miłości. Chciałam uciec, ale w ekspresji czasu zabrakło miejsca. Więc zacisnęłam zęby, w dłoni trzymając lazuryt… Czy zmądrzałam zagadując ciszę? Wcale… Stępiałam z wiekiem. Wciąż się bawię w piaskownicy pełnej zakrwawionych ubrań. Kasia Dominik zdj. Pixabay Tylko zalogowani użytkownicy mog? czytać i dodawać komentarze |
Autor: Kasia Dominik
Dołaczył/ła: 23.12.2019 16:10:52 Miasto: - Data urodzenia: - Zarejestruj się by mieć dostęp do wszystkich opcji serwisu. Inne teksty autora: Człowiek bez miłości jest...
Kropla bieli na łące ...
Modlitwa drzew*...
Na jej widok twarz nabier...
(Nie)dzisiejsze myśli*...
Wiosenna tęsknota*...
Skądinąd wcale niepotrzeb...
13 maja...
Habemus Papam...
Walka ze sobą o siebie...
Lżejsza o jedno słowo: Wy...
» wszystkie teksty Informacje: » Tekst czytany był: 560 razy. » Dodano 6 komentarzy do tekstu. » Tekst lubi 4 osób. |
Użytkowników Online
![]() Brak Użytkowników Online ![]() ![]() |