Zaloguj się by mieć dostęp do całości serwisu
|
Jun
21
2022 |
Kupalnocka
dodany przez Kasia Dominik o godz. 07:57:29 A
A
A
![]() Kiedy dzień zamyka okiennice, a słońce zachodzi purpurą, w mateczniku celtyckiego lasu kwiat paproci budzi się do życia. Wówczas pośród arii świerszczy białogłowy z zielnymi wiankami, w zwiewnych sukniach niewinności szukają swojego przeznaczenia. W dłoniach trzymają lampiony rozświetlające kobaltowe mroki. W sercach splatają bukiety nadziei, z ufnością patrząc ku niebu. Tej nocy także słowiańskie bóstwa: Swarożyc z Dadżbogiem zaprzęgają świetlisty rydwan, by wstęgą gwieździstej drogi wyruszyć na łów dziewiczy. W oddali Makosz wznieca żar ognia, Świętowit miodem szlachetnym upaja spragnione miłości Westalki, a Perperuny szemrają Swarożycowi melodię rzeki zapomnienia. I tylko Kupała spogląda zza drzewa, błogosławiąc wszelakie zapędy. Strzeże sekretu druidzkiej kniei, skrywając tajemnicę niepoznania. Kasia Dominik zdj. Pixabay Tylko zalogowani użytkownicy mog? czytać i dodawać komentarze |
Autor: Kasia Dominik
Dołaczył/ła: 23.12.2019 16:10:52 Miasto: - Data urodzenia: - Zarejestruj się by mieć dostęp do wszystkich opcji serwisu. Inne teksty autora: Unikając śmierci odrzucił...
Dopinam czas na przedosta...
Nosimy ich w sercu...
W pokorze siła...
Zatrzymany...
Życie do wyłącznego użytk...
Z blizn wyrasta poezja ...
Wspomnienie noszące imię ...
Kiedy niebo płacze ziemia...
Kiedy jesień rdzawi liści...
Sierpniowa noc bez gwiaz...
» wszystkie teksty Informacje: » Tekst czytany był: 432 razy. » Dodano 2 komentarzy do tekstu. » Tekst lubi 0 osób. |
Użytkowników Online
Gości Online: 17Brak Użytkowników Online Nieaktywowany Użytkownik: 0 Najnowszy Użytkownik: ^Jadwiga Lowkis
|