E-Literaci - pokoje wspłczesnej literatury pięknej

dodany przez Kasia Dominik o godz. 04:38:05

Nieudolnie wspinam się na górę czaszek,
dźwigając koronę cierniową grzechów.
Podobno to życie, ale dlaczego tak ciąży?

Ze stygmatem śmierci idę wraz z Tym,
który kona na krzyżu z ręki człowieka.

Wyszydzony, pozbawiony godności,
po trzykroć upada, by wstać.

Chcę otrzeć Jego twarz,
pomóc nieść święte drzewo,
ale oni nie pozwalają – król jest tylko jeden.

Gdy niebo zaniosło się kirem,
dźwięk młotów uwieńczył akt ukrzyżowania
a ja stałam tam bezsilna błagając:
Jezu wybacz, że nie zdołałam Cię ocalić.



Kasia Dominik
zdj. Pixabay