E-Literaci - pokoje współczesnej literatury pięknej

dodany przez Malgorzata Kiryjewska o godz. 15:23:55

moje szczęście
mieszka na jedenastym piętrze
bloku z lat siedemdziesiątych
znalazło na ziemi swoje miejsce
pokochało widok miasta z okien

wrosło w krajobraz jak drzewa na skwerku
co każdej wiosny kwitną tak samo
nowe puszczają korzenie i pędy
jesienią płaczą liśćmi jak łzami

wpatrzony w niebo i w chmury
co wciąż jak uliczny tłum gdzieś pędzą
do ludzi i wspomnień się uśmiecha
obraz ukochanej chowa w pamięci

kiedyś tu z nim była
wierzyli szczęście będzie wieczne
los nie ostrzegł przed niebezpieczeństwem
posłaniec w białym kitlu
przyniósł złe wieści

- nic się nie da już zrobić
może gdyby parę miesięcy wcześniej
rok trwało pożegnanie
czas odmierzał sekundy boleśnie

poniedziałek
przemocą wyrwał z piersi ostatni oddech
choć ramionami szczelnie otoczył
zamilkło ukochane serce
potem nastały dni bez radości i kolorów
ptaki ucichły nie było słońca

aż poczuł jej ciągłą obecność
że miłość się nigdy nie kończy
wierszem mówiła tęsknota
w duszy wyczytał błogosławieństwo
- bądź szczęśliwy za dwoje
jak czułe pocałunki na twarzy krople deszczu

wtedy pojawiła się dziewczyna
co oczy miała zielone
przyniosła list nienapisany
i obiecała zawsze kochać

może szczęście znów zamieszka na jedenastym
tak blisko stąd do nieba
 
Małgorzata Kiryjewska

foto:pixabay.com/