E-Literaci - pokoje wspłczesnej literatury pięknej

 
płaczesz mój wierszu,
wszak poezja to świat wolnych ludzi -
dusza, która płynie w obłoki.
 

Jesteś smutny mój wierszu,
a ja tak się starałam ukryć krzyż,
 który niosę w ukryciu.
 

Po co cierpisz mój wierszu,
przecież szukam ciebie,
gdzie zachwytem miłość maluje.
 

Jesteś mądry mój wierszu,
zapomniałam, że zanim
myśl poezją popłynie,
ty już wiesz .
 

autor: Jadwiga Bujak-Pisarek
foto: tapeciarnia.pl