E-Literaci - pokoje wspłczesnej literatury pięknej

dodany przez Kasia Dominik o godz. 08:04:04

Opadły mgły miasto ze snu się budzi*,
noc na zapiecku zastyga.
Za rogiem czyjś szept powraca do domu,
księżyc schodzi ze sceny.

Kot bezpańsko spaceruje po dachu,
echo obcy głos niesie między murami.
Tylko życie zbiera podatek za stracony czas,
utopiony w młyńskim kole.

Kiedy on zasypia za ścianą, ona wstaje,
przegania upiory.
Zaczyna z czystą kartą!
Pozbywa się blizn,
zrzuca sukmanę ciężką od deszczu
dziękuje za
wschód słońca.

W zatłoczonych betonach trzeźwieją okna,
wiatr biadoli w kominach.
Chłopak z gazetami wyje jak syrena,
trąbi taryfa na czerwonym świetle.

Czyściciel ulic wywija miotłą,
przepędza z zaułków kwiat młodzieży!
Okaleczone lata wciąż płacą haracz
za nowy dzień.

Kasia Dominik
* Cyt. z: Edward Stachura, Opadły mgły, wstaje nowy dzień.
zdj. Pixabay