E-Literaci - pokoje współczesnej literatury pięknej

dodany przez Kasia Dominik o godz. 05:54:41

Czy wszystko w porządku?
Trudno powiedzieć.
Ujrzałam spektakl – światło dnia, nocy cień,
jak w teatrze.
 
Teraz jestem w martwym punkcie,
góra, dół, czasem po skosie, jak ci,
którzy piszą: kocham, tęsknię, czekam.
Dla mnie to kilka zwykłych słów.
 
Dziś zawitam tam, gdzie nie powinnam,
patrzę na zakrwawiony zmierzch,
a oni podziwiają srebrny glob w pełni,
bo uwielbiają wzdychać do księżyca.
 
Czas powrotu, gwiazdy płowieją,
zaraz wyjrzy słońce, będzie świtać.
Życie poniewczasie już krzepnie,
ale zimna krew nie.
 
Wciąż mam oćmę przed oczyma,
Melpomenę w wersji optimum,
która krzyczy: Eviva l'arte*
i ciąg dalszy gra.
 
Może kiedyś dotrę na szczyt,
a nawet wyżej, przecież mogę.
Z wysokości: las. kwiat, drzewa,
to arcydzieło ręki Boga.
 
Ci, którzy głaz wytaczają na górę
poznali co to benedyktyńska praca
i dziękują Bogu za dwie ręce,
które mają, a ja nic nie czuję
 
Czas wstać, rudzik za oknem śpiewa.
Niebawem promienie ogrzeją twarz.
Trzeba wziąć się w garść i otrzeć łzy,
nowy dzień nastał, kolejny.
 
Kasia Dominik
* Język wł. – niech żyje sztuka