Zaloguj się by mieć dostęp do całości serwisu
Apr
11
2021 |
Byłam, jestem, (być może) będę
dodany przez Kasia Dominik o godz. 21:59:49 A
A
A
![]() Byłam jak neofitka pod egidą nieba jak myśl laminowana osobliwą treścią . Jestem jak łza morza podczas sztormu jak dźwięk w studni bez dna . W furcie życia będę rotą nieprzemijalności by kiedyś (nie teraz) w korporacji poezji przekroczyć wysokie progi Albionu . I choć jeszcze nie czas umierać nic więcej nie pragnę jak tylko zostawić ślad niewidoczny dla oka namacalny dla serca . Kazamata życia dziewczyny znikąd . Kasia Dominik obraz: Monika Luniak Tylko zalogowani użytkownicy mog? czytać i dodawać komentarze |
Autor: Kasia Dominik
Dołaczył/ła: 23.12.2019 16:10:52 Miasto: - Data urodzenia: - Zarejestruj się by mieć dostęp do wszystkich opcji serwisu. Inne teksty autora: Dłonie splecione w modlit...
Horyzont z papieru...
Do wyłącznego użytku ...
Oblicza wiosny (haiku)...
I liście opadły, i miłość...
Marzenie to nasionko, któ...
Pamięć, która przetrwa wi...
Przebiśniegów wiosenna in...
Przedświt nowego życia...
Rozterki świtu bez wschod...
Tam, gdzie spotyka się st...
» wszystkie teksty Informacje: » Tekst czytany był: 623 razy. » Dodano 2 komentarzy do tekstu. » Tekst lubi 2 osób. |
Użytkowników Online
|