E-Literaci - pokoje wspłczesnej literatury pięknej

dodany przez Barbara Mazurkiewicz o godz. 19:56:59

Jeszcze słońce krąży lecz kajet pusty –
jestem niewyrażalna aż trudno uwierzyć.
Rozkołysane sumienie kiwa się, kiwa.
 
Przepraszam tato, przepraszam mamo,
że nie słyszałam wołania –
paliłam jonty i byłam taka próżna.
 
Mimo strachu, ukrywam kilka grzechów -
tak bardzo wypełniają moją duszę.
Boga się nie boję, lecz Jego zamiarów.
 
Nastała cisza chociaż czas hałaśliwy.
Zbieram wyniki – analizuję niezrozumiałe.
Czajnik gwiżdże póki nie wypluje gwizdka.
 
By się uspokoić – odczepiam od reszty,
buduję pauzę i do mgławic przymilam.
Poza tym jest mi wszystko jedno
 
z której strony przyjdzie….
 
11.04.2012
©BaMa