E-Literaci - pokoje wspłczesnej literatury pięknej

dodany przez Kasia Dominik o godz. 11:53:54

Nadzieja z chropowatym głosem
utknęła gdzieś w głowie. Na skroni
zajaśniała siwawym włosem.
Od wątpiących myśli nie stroni.
.
Myśli, które wciąż ulatują,
czas spali w ogniu zapomnienia.
Słowa, co bez echa wędrują,
legną w sensie niezrozumienia.
.
Człowiek, kłos marny na użytku,
czy wyda urodzaj obfity?
.
Czy siewca zasieje ziarenko
plewiąc serce z Hiobowych wieści?
.
Mimo to, legiony kroczyły
naprzeciw niemożności – na rzeź.
O okruszek nadziei walczyły,
by jutro wstał nowy, lepszy dzień.
.


Kasia Dominik
zdj. Pixabay