E-Literaci - pokoje wspłczesnej literatury pięknej

dodany przez Kasia Dominik o godz. 08:44:05

Jak ufać, gdy wiara znika i ból rwie miłość na strzępy?
Pochmurne myśli. Łza drga, a serce wciąż tęsknotą zawodzi.
Słowa mdłe lecą wektorem wzdłuż uczuć, rzuconych półsłówek.
Zakrywam dzień czernią, biegnę po linii łamanej i spadam.
Może sen zatrze wspomnienia? Może spopieli ten czas?
Smutek świt szarpie. Egipskie ciemności. O brzasku mrok.
Czy jeszcze kiedyś będę jak piękna stokrotka wśród róż?
Przeżyć, choć ciało martwe? Nie! Lepiej zakończyć ten dramat.
Wierszem wyciągnąć cierń chandry. Przejść przez most, lekko, bez tchu.
Trudno! Powstanę nim twoja dłoń zetrze mój świat gorzkim kłamstwem.

Kasia Dominik

zdj. Pixabay