Zaloguj się by mieć dostęp do całości serwisu
Jan
31
2020 |
Bo drzemie we mnie dzika natura
dodany przez Barbara Mazurkiewicz o godz. 08:16:19 A
A
A
![]() Daję się wyssać, jak stara wilczyca i niesie mnie od miasta do miasta, zanim zacznę usychać. Deszczem nasiąkam, gdzie nie czekają przyjaciele. * Nie biegnij. Zbieraj chrust, strugaj koziołki. Nie zapomnij zasunąć rygle na noc. Przyślę ci kilka widokówek – zliżesz atrament z tęsknoty. Będę cię wypatrywać przez zaciemnione szyby - staczając się z map bezkresnych dróg Europy. Życie jest wszędzie, a kiedy powrócę - wpuszczę powietrze, ożyją lustra i niedoczytane książki. 13 stycznia 2013. ©BaMa http://www.youtube.com/watch?v=YdmQiVDzk0o Tylko zalogowani użytkownicy mog? czytać i dodawać komentarze |
Autor: Barbara Mazurkiewicz
Dołaczył/ła: 17.04.2010 21:22:39 Miasto: LubaczówData urodzenia: 1954-07-05 Zarejestruj się by mieć dostęp do wszystkich opcji serwisu. Inne teksty autora: Gęsiareczka...
Koronkowe widzenie ...
Powierzenie ...
W ramach wyobraźni...
Po tamtej stronie powietr...
Podeptać ciszę...
Autoportret III...
Boso...
"Zagrody nasze widzi...
Mój Anioł Stróż w opałach...
Nie unikam myślenia o Tob...
» wszystkie teksty Informacje: » Tekst czytany był: 934 razy. » Dodano 4 komentarzy do tekstu. » Tekst lubi 4 osób. |
Użytkowników Online
|