E-Literaci - pokoje wspłczesnej literatury pięknej

dodany przez Barbara Mazurkiewicz o godz. 15:26:54

Witaj tatku w złotym zaciszu, 
z cieniem klonu na ścieżce. 
Ciągle żyję twoją miłością, 
chociaż od kilku lat cię nie ma. 
I tak przyszło mi samotnie
w tęsknocie nieutulonej. 

Dzisiaj ci donoszę, 
o drwiącej ze mnie gromadzie 
i o tym, że masz prawnuki, 
których nie widuję. 
Potknęłam się o niejeden kamień, 
lecz żalu do Boga mieć nie mogę, 
że piętnem śmierci naznacza. 
  
Wszystko zmierza do swojej 
mety – wierzę, że dotarłeś 
do niebieskich wierzei, 
za dobrodziejstw twoich krocie. 

Zostawiłeś swój dobytek, 
który dzieci trwonią. 
Las pod Hurczem wycięli 
do ostatniego pniaka, 
przez buczynę biegnie teraz droga 
a na wroniej górze lądują samoloty. 
Odlatują i wracają jaskółki, życie się panoszy na ziemi,
o którą walczyłeś od Lenino, 
aż po Berlin. Ponad wszystko ją ukochałeś. 
jak pielgrzym pokonany. 
_______________________


 „Tatko"
 
 
„Chociażby drobnymi gestami czyń dobro dla ludzi, a nie przeciwko ludziom, bo od celu ważniejszy jest sam człowiek.” – tego mnie uczył śp. tatko. Od dawna to czynię, gdyż jestem patriotką. Patriotyzm zaszczepili we mnie moi rodzice.
 
Is­totą wiary byłeś tatku, kiedy po­magałeś składać małe rączki do modlitwy. 
 

Tomik dedykuję w całości mojemu śp. ojcu w tak ważnym roku 2019, gdyż przypada setna rocznica urodzin i dziesiąta jego śmierci.
Urodził się 16 listopada 1919 -  zmarł 8 marca 2009.
*Jego Śmierć z pewnością była kobietą*


Porucznik Wojska Polskiego - Jan Cozac, był wielkim Polakiem, społecznikiem, chrześcijaninem i wzorem osobowym dla pokoleń, dzięki czemu wpisał się do historii miasta Lubaczowa.
Ojca bardzo kochałam, ta miłość była obopólna, chociaż nie jestem jego jedynym dzieckiem. Snuł opowieści o dziejach Polski, był dla nas przykładem patriotyzmu.
 Zawsze liczyłam się z jego zdaniem. Sprawiał wrażenie surowego, ale tak naprawdę był sprawiedliwym rodzicem.
Zależy mi, aby tę datę godnie uczcić , wpisać to w świadomość społeczeństwa nie tylko ziemi lubaczowskiej, ale i polskiego - przypomnieć jego sylwetkę.