Zaloguj się by mieć dostęp do całości serwisu
Dec
09
2016 |
Tak naprawdę
dodany przez Barbara Mazurkiewicz o godz. 16:06:44 A
A
A
![]() Już nie jestem tamtą Alicją i przestał obchodzić mnie księżyc. Nocne płyty trzeszczą – połykam dźwięki. Karmię się sztucznością, przestawiam zegarki do tyłu, do przodu - kiwam się, bujam. Cisza nie milczy, to ja ogłuchłam. Wyjawiam puentę. Raniona piórem – krwią spływam. Boję się lustra. Czyżbym testament pisała? Podobno za marzenia się umiera – nigdy nie prosiłam o złotą rybkę. Mam jeszcze kilka pomysłów na niedokończone wiersze - jak je spłodzić po omacku, resztkami zdrowego rozsądku. 9 grudnia 2016. ©BaMa Tylko zalogowani użytkownicy mog? czytać i dodawać komentarze |
Autor: Barbara Mazurkiewicz
Dołaczył/ła: 17.04.2010 21:22:39 Miasto: LubaczówData urodzenia: 1954-07-05 Zarejestruj się by mieć dostęp do wszystkich opcji serwisu. Inne teksty autora: Gęsiareczka...
Koronkowe widzenie ...
Powierzenie ...
W ramach wyobraźni...
Po tamtej stronie powietr...
Podeptać ciszę...
Autoportret III...
Boso...
"Zagrody nasze widzi...
Mój Anioł Stróż w opałach...
Nie unikam myślenia o Tob...
» wszystkie teksty Informacje: » Tekst czytany był: 995 razy. » Dodano 7 komentarzy do tekstu. » Tekst lubi 3 osób. |
Użytkowników Online
|