E-Literaci - pokoje wspłczesnej literatury pięknej

dodany przez Barbara Mazurkiewicz o godz. 21:42:58

Jestem. W drżeniu głosu i słońca.
W biciu dzwonu i serca. Wietrzeję
na drugim brzegu – domagam się
istnienia.
 
Załamując między palcami
światło, nauczyłam rzucać
się na wodę – odbicie nie może istnieć
samo sobie, bodaj w  sitowiu
 
zaszemrze. Pocieszyciel
przemawia na ziemi
obrazami. Bujam w obłokach,
wierszem śpiewam – ja, źdźbło
niedoskonałe.
 
Jakie to biblijne.
 
19 maja 2016.
©BaMa