Zaloguj się by mieć dostęp do całości serwisu
Aug
06
2014 |
To lato miało smak tajemnicy
dodany przez Barbara Mazurkiewicz o godz. 23:21:08 A
A
A
Strach i oczy wybiegają z okien przez pola – kto pierwszy do starej wierzby. Każde mijanie, to płonące krajobrazy. Jestem w drodze od zewnątrz, od środka. Chociaż, pociąg który jedzie się nie porusza. Któż mnie widzi, by opowiedzieć historię - zdziwienie przyjdzie, kiedy złączą odległości. Zaczynam wariować, myśląc o nas. Badam blizny, biegam za głosem krwi – przepuszczam przez siebie tą samą, która ma moc ocalenia i wie jak masz na imię. Dotykam twarzy, ale jej nie znajduję – to bezmiar ślepy i nagi, zostało tylko słońce ocierające się o nogi. Wszystko inne pożółkło, obumiera nad Wisłą. 12 lipca 2012. BaMa https://www.youtube.com/watch?v=NekotkBfruk Tylko zalogowani użytkownicy mog? czytać i dodawać komentarze |
Autor: Barbara Mazurkiewicz
Dołaczył/ła: 17.04.2010 21:22:39 Miasto: LubaczówData urodzenia: 1954-07-05 Zarejestruj się by mieć dostęp do wszystkich opcji serwisu. Inne teksty autora: Gęsiareczka...
Koronkowe widzenie ...
Powierzenie ...
W ramach wyobraźni...
Po tamtej stronie powietr...
Podeptać ciszę...
Autoportret III...
Boso...
"Zagrody nasze widzi...
Mój Anioł Stróż w opałach...
Nie unikam myślenia o Tob...
» wszystkie teksty Informacje: » Tekst czytany był: 2234 razy. » Dodano 6 komentarzy do tekstu. » Tekst lubi 4 osób. |
Użytkowników Online
|