Zaloguj się by mieć dostęp do całości serwisu
Aug
01
2014 |
Oddział zamknięty
dodany przez Barbara Mazurkiewicz o godz. 21:14:19 A
A
A
![]() Już od kilku miesięcy zegar wskazuje dziesiątą zero dwie - zatrzymał się uśmiech na twarzy zaginionej kobiety z dziećmi. W kółko wędrują porzucane tobołki pociągiem w kierunku niedoodgadnięcia. Pomiędzy twarzami powstała przestrzeń, spłowiały kolory i świat się zachwiał. Spadające gwiazdki kaleczą marzenia i wiatr świszcze w dziurawych sercach. Czarne koty głaszczą puste ściany - może kiedyś powróci nadzieja. _____________________________________ 1 sierpnia 2014. ®BaMa Foto: Znaleziono na intravires.tumblr.com https://www.youtube.com/watch?v=FVdxFkqdykg Tylko zalogowani użytkownicy mog? czytać i dodawać komentarze |
Autor: Barbara Mazurkiewicz
Dołaczył/ła: 17.04.2010 21:22:39 Miasto: LubaczówData urodzenia: 1954-07-05 Zarejestruj się by mieć dostęp do wszystkich opcji serwisu. Inne teksty autora: Gęsiareczka...
Koronkowe widzenie ...
Powierzenie ...
W ramach wyobraźni...
Po tamtej stronie powietr...
Podeptać ciszę...
Autoportret III...
Boso...
"Zagrody nasze widzi...
Mój Anioł Stróż w opałach...
Nie unikam myślenia o Tob...
» wszystkie teksty Informacje: » Tekst czytany był: 2167 razy. » Dodano 4 komentarzy do tekstu. » Tekst lubi 5 osób. |
Użytkowników Online
|