Zaloguj się by mieć dostęp do całości serwisu
Jun
02
2014 |
W zapachu dzikich kwiatów
dodany przez Barbara Mazurkiewicz o godz. 18:08:40 A
A
A
Pan mnie kłamie proszę pana. Znowu te niezaprzeczalne historie i tak od lat - sam przeciwko sobie, choćby nawet miało zagrzmieć! Teraz możesz kłamać – nowe słucha się chętniej, łatwiej uwierzyć w siebie – miłość zabije tylko prawda. To jest życie proszę pana, a na życie to ja stawiam, co ma sens! Jest pan taki silny i twórczy, a wrażliwość moja słodka - napędza chwile piękne, poranne i wieczorne też. Nie przyglądam się w cudzych lustrach – deformują twarzy przestrzeń i nie widać krzyku – pana, ani mnie. Jestem tutaj, by się uczyć od ciebie, mogłoby się coś wydarzyć więcej - ponad słowa, które ptakami lecą po naszej skórze. Zbiera się na mgłę, pan po prostu znika z mojej wyobraźni. 2 czerwca 2014. ®BaMa https://www.youtube.com/watch?v=rwydaErhBpI Tylko zalogowani użytkownicy mog? czytać i dodawać komentarze |
Autor: Barbara Mazurkiewicz
Dołaczył/ła: 17.04.2010 21:22:39 Miasto: LubaczówData urodzenia: 1954-07-05 Zarejestruj się by mieć dostęp do wszystkich opcji serwisu. Inne teksty autora: Gęsiareczka...
Koronkowe widzenie ...
Powierzenie ...
W ramach wyobraźni...
Po tamtej stronie powietr...
Podeptać ciszę...
Autoportret III...
Boso...
"Zagrody nasze widzi...
Mój Anioł Stróż w opałach...
Nie unikam myślenia o Tob...
» wszystkie teksty Informacje: » Tekst czytany był: 1272 razy. » Dodano 4 komentarzy do tekstu. » Tekst lubi 5 osób. |
Użytkowników Online
![]() ![]() ![]() ![]() |