Zaloguj się by mieć dostęp do całości serwisu
Mar
16
2014 |
Protekcja
dodany przez Barbara Mazurkiewicz o godz. 19:52:16 A
A
A
![]() Rozsuń ciężkie chmury Panie, które wloką się tam, gdzie nikt już nie ma siły. Ziemia w szwach pęka z żalu – płacze czyjeś dziecię. Poślij chociaż jednego flesza. W domu wynajętym na kilka dekad krzyczy między grzmotami - jak długo jeszcze wytrzyma Panie? Jesteś taki tajemniczy i milczący - wystarczy związać koniec z końcem i uwolnić ze sznurka rozchybotany latawiec. Nie pozwól je kroić, udręki wycierać rękawem, umierać za pająka i na ciele zbierać pieczątki. 16 marca 2014 ®BaMa *zdjęcie - archiwum.allegro.pl http://www.youtube.com/watch?v=-_uZ4S7YAzs Tylko zalogowani użytkownicy mog? czytać i dodawać komentarze |
Autor: Barbara Mazurkiewicz
Dołaczył/ła: 17.04.2010 21:22:39 Miasto: LubaczówData urodzenia: 1954-07-05 Zarejestruj się by mieć dostęp do wszystkich opcji serwisu. Inne teksty autora: Gęsiareczka...
Koronkowe widzenie ...
Powierzenie ...
W ramach wyobraźni...
Po tamtej stronie powietr...
Podeptać ciszę...
Autoportret III...
Boso...
"Zagrody nasze widzi...
Mój Anioł Stróż w opałach...
Nie unikam myślenia o Tob...
» wszystkie teksty Informacje: » Tekst czytany był: 2094 razy. » Dodano 10 komentarzy do tekstu. » Tekst lubi 8 osób. |
Użytkowników Online
|