E-Literaci - pokoje wspłczesnej literatury pięknej

dodany przez Barbara Mazurkiewicz o godz. 23:18:52

Boję się zwodzonych mostów
- przeprawiam, jak motyl,
albo tancerka. Zza przęseł
wycieka stare miasto, zmierzcha.
 
Bełkoce, oddala brzeg
piękniejszy. Na ramionach
wznosi noc i kochanków
westchnienia - skaczą w dół,
szukając w wodzie nieba.
 
Mówią, że miłość mieszka pod mostem
- nasz zatonął. Dla skołowanych
został żuraw. Buduję nowy,
walczę o konstrukcję. Może zdążysz
dopłynąć.
 
22 października 2013.
®BaMa
 
 
http://www.youtube.com/watch?v=sKVLq7LSotw