Zaloguj się by mieć dostęp do całości serwisu
Sep
01
2023 |
Matuś moja
dodany przez Jadwiga Bujak-Pisarek o godz. 06:49:09 A
A
A
z zapamiętanym na życie obrazem, hukiem bomb, walących się ścian. Nalotami na spokojne miasto i ten popłoch co goni do dzisiaj. A przecież byłaś maleńka, trzy latek nie boi się śmierci. Krzyk, łzy, potworna panika Wadowice w niemieckim kolorze. I już nic nie było jak dawniej, zło usiadło na pleckach jak cień. Sen opuścił, łóżeczka nie było, głód na co dzień musiałaś polubić. Tatuś zniknął, zostały skrzypeczki, za nim poszedł maleńki braciszek. Próżno szukać ognika pamięci został krzyk zrozpaczonej mamy. Gdzieś w oddali wysokie kominy, ostry dym ze spalonych ciał. nie zaniknął, jak pamięć na życie - matuś moja … autor: Jadwiga Bujak-Pisarek 1.09.2023r foto: pixabay Tylko zalogowani użytkownicy mog? czytać i dodawać komentarze |
Autor: Jadwiga Bujak-Pisarek
Dołaczył/ła: 18.05.2021 16:18:52 Miasto: - Data urodzenia: 1957-05-22 Zarejestruj się by mieć dostęp do wszystkich opcji serwisu. Inne teksty autora: Telefon z nieba...
Jesteś w moich snach...
W moim domu...
Bez wstydu co inni powied...
Na jego przyjście tworzys...
Dni...
Dla tych którzy ciebie ni...
Dopuszczani do myśli...
Wasze święto...
W oczekiwaniu lamentują d...
Spójrz Basiu...
» wszystkie teksty Informacje: » Tekst czytany był: 369 razy. » Dodano 5 komentarzy do tekstu. » Tekst lubi 5 osób. |
Użytkowników Online
|