E-Literaci - pokoje wspłczesnej literatury pięknej

myśli - której iskrą była pycha
a żądza płomieniem

zło jeszcze większe zło zrodziło
morze krwi i zdrady po trupach do celu
by dosięgnąć władzy - zdobyłeś koronę
zapłatą - sumienie
nawet okrutne zjawy i duchy i cienie
nie powstrzymały twojej ręki

Lady Makbet
z duszy nie zmyjesz plamy
krew krwi woła
już sznur - zimną dłonią podany

Makbecie
błyszczałeś jak słońce jak lew byłeś i orzeł
przyjaciel brat bohater pług co ziemię orze
na chwałę króla
zdradziłeś - diabłu oddając pokłony
wbiłeś sztylet w serce dla nędznej korony

las ruszył - wróżba się spełniła
mgły się rozwiały
wiedźmy czary upiory
mściciel nie z łona kobiety
błysk miecza - czas zemsty

komu biją dzwony ?